โดย ดร.ณิชมน สมันตรัฐ ผู้เชี่ยวชาญการแพทย์ด้านเนเชอโรพาธิค (naturaopathic) คนแรกของประเทศไทย
จบการศึกษาระดับปริญญาเอกและมีประสบการณ์การรักษาจากมหาวิทยาลัยธรรมชาติบำบัดระดับโลก Bastyr University ประเทศสหรัฐอเมริกา
คำว่าอาหารท้องถิ่น หมายถึงวัตถุดิบทุกชนิด ทั้งผัก ผลไม้ โปรตีน ที่หาได้ในท้องถิ่น สาเหตุที่เราควรหันมาบริโภควัตถุดิบที่หาได้ในท้องถิ่นเพราะ
1. ลดความเสี่ยงเรื่องสารเคมีปนเปื้อน แต่ก็ต้องดูว่าพืชผักที่จะบริโภคนั้นไม่ได้มาจากการปลูกเพื่อการพาณิชย์ เป็นพืชผักที่ปลูกหรือขึ้นตามธรรมชาติ อาจไม่ต้องถึงกับปลอดสารเคมีเลย แต่อย่างน้อยไม่ได้ใช้สารเคมีอย่างที่ใช้ในอุตสาหกรรมการผลิตอาหาร ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงในการบริโภคอาหารที่มีการปนเปื้อนลงได้
2. ช่วยให้ได้กินอาหารที่มีคุณภาพมากขึ้น เพราะการบริโภคพืชที่ปลูกในท้องถิ่นนั้นสดกว่า แทบจะเรียกว่าจากต้นก็ถึงปากเราเลย ไม่มีกระบวนการขนส่งที่ยาวนาน ซึ่งส่งผลมหาศาลต่อสารอาหารในพืชผัก เนื่องจากกว่าพืชผักผลไม้เหล่านี้โดยเฉพาะที่มาจากต่างประเทศ กว่าจะเดินทางมาถึงเรานอกจากต้องใช้เวลาขนส่งแล้ว ยังต้องเจอกับอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลง เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวเย็น เดี๋ยวถูกแสง ปัจจัยเหล่านี้ล้วนแต่มีผลทำให้สารอาหารในพืชผักผลไม้ลดลงทั้งสิ้น
3. ช่วยให้ได้กินโพรไบโอติกที่เหมาะสม ร่างกายของคนเรามี normal flora หรือจุลินทรีย์ที่ดี ซึ่งช่วยสร้างความสมดุลให้กับระบบต่าง ๆ ในร่างกาย อันเป็นการป้องกันไม่ให้ร่างกายติดเชื้อหรือเป็นโรคต่าง ๆ ได้ง่าย แต่ละท้องถิ่นจะมีอาหารที่มีจุลินทรีย์ที่ดีเหล่านี้ ในประเทศไทย อาหารท้องถิ่นที่จัดว่ามีจุลินทรีย์ดี เช่น ข้าวหมาก ปลาร้า แหนม อาหารหมักดอง (ที่ใช้วิธีธรรมชาติ) เกาหลีก็มีกิมจิ ประเทศตะวันตกมี โยเกิร์ต เป็นต้น
4. ช่วยส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่น การบริโภควัตถุดิบที่ผลิตได้ในท้องถิ่น นอกจากสนับสนุนให้คนในท้องถิ่นมีรายได้แล้ว ในอีกมุมหนึ่งก็ช่วยให้เราได้มีอาหารดี ๆ กินไปตลอด เพราะถ้าคนในท้องถิ่นปลูกพืชผักผลไม้หรือแม้แต่เลี้ยงสัตว์แล้วขายไม่ได้ เพราะหน้าตาอาจไม่สวยเหมือนกับผักที่มาจากฟาร์มหรือผลิตกันเป็นอุตสาหกรรม เขาก็จะไม่ปลูกพืชผักเหล่านี้ขายอีก ต่อไปผู้บริโภคจะหาซื้ออาหารที่มีคุณภาพได้ยากขึ้นตามไปด้วยนั่นเอง
เรียบเรียงโดย วินนา รักการ
ขอบคุณภาพจาก unsplash